PDF Basket
Coraz częściej mówi się o konieczności skrócenia dystansu pomiędzy konsumentami a rolnikami, co potwierdza stale rosnąca popularność takich inicjatyw jak targi i kosze z żywnością organiczną zbierane w lokalnych ośrodkach. Według unijnych badań prawie jeden na dwóch Europejczyków uważa, że sezonowa i lokalnie pozyskiwana żywność stanowi część zdrowej i zrównoważonej diety.
Stworzenie krótszych łańcuchów dostaw w celu ograniczenia odległości, jaką pokonuje żywność, i wzmocnienia lokalnych systemów żywności stanowi jeden z celów opracowanej przez Komisję Europejską strategii „od pola do stołu”, a także pomaga w realizacji Europejskiego Zielonego Ładu.
Aby wspomóc działania w tym zakresie, zespół unijnego projektu SKIN utworzył dużą europejską sieć wymiany wiedzy.
Wymiana dobrych praktyk
Krótkie łańcuchy dostaw żywności to takie, gdzie pomiędzy producentem a konsumentem jest maksymalnie jeden pośrednik, co poprawia dostęp do świeżych produktów oraz ogranicza emisje gazów cieplarnianych i koszty dystrybucji, pozwalając rolnikom na godziwy zarobek. Osiągnięcie tych celów wymaga przekształcenia systemów sprzedaży i dostaw do konsumentów.
„Chcieliśmy połączyć dwa końce łańcucha dostaw żywności, zbliżając producentów i konsumentów oraz przyczyniając się do budowy obustronnego zaufania opartego na wspólnych wartościach związanych z żywnością, jej pochodzeniem i metodami produkcji”, wyjaśnia Fedele Colantuono, koordynator projektu z Uniwersytetu w Foggii.
Wiedza na temat krótkich łańcuchów dostaw żywności często jest fragmentaryczna, a jej wymiana odbywa się tylko wśród małych społeczności na poziomie regionalnym lub lokalnym, mówi Colantuono. „Dlatego też postanowiliśmy utworzyć ogólnoeuropejską bazę wiedzy i społeczność promującą dobre praktyki w tej dziedzinie”.
W projekt zaangażowało się 22 partnerów z 15 europejskich państw, którzy utworzyli sieć zrzeszającą 3 200 specjalistów.
Wspólnie przeprowadzili ponad 160 studiów przypadków dotyczących dobrych praktyk w zakresie krótkich łańcuchów dostaw ukazujących konkretne przykłady innowacji w tej dziedzinie i proponujących sposoby na ich powielanie.
Przykłady obejmują różne sektory, scenariusze i cele. Wśród nich znalazły się: wyszukiwarka włoskich dostawców żywności sezonowej, usługa dostawy lokalnej żywności w Irlandii i automat sprzedający lokalne produkty na dworcu kolejowym w Stuttgarcie.
Wszystkie studia przypadków udostępniono w repozytorium dobrych praktyk na stronie projektu SKIN.
Skuteczniejsze przepisy
Zespół projektu pracował także nad rozpoznaniem ograniczeń utrudniających rozwój krótkich łańcuchów dostaw w Europie oraz zaproponował strategie umożliwiające ich pokonanie.
Jednym z obszarów wymagających poprawy są ramy regulacyjne na poziomie lokalnym i krajowym. We włoskim regionie Apulia zespół SKIN we współpracy z decydentami opracował i wdrożył nowe przepisy w zakresie promowania produktów lokalnych.
„Projekt SKIN podkreśla rolę uniwersytetów wykraczającą poza badania naukowe”, zauważa Francesco Contò, koordynator ds. badań w projekcie SKIN. „Konsultacje z podmiotami z łańcucha dostaw pozwoliły nam lepiej zrozumieć ich potrzeby i rzeczywistość oraz opracować konkretne środki umożliwiające wymianę już istniejącej wiedzy, która nie była dostępna dla wszystkich zainteresowanych”.
Zgromadzone w ramach projektu informacje będą udostępniane i aktualizowane na stronie projektu i platformie internetowej rolniczego europejskiego partnerstwa innowacyjnego (EPI-AGRI).
Wydział Ekonomii Uniwersytetu w Foggii będzie dalej prowadził działania informacyjne, takie jak m.in. utworzenie społeczności praktyków, uruchomienie dedykowanej platformy i rozpoczęcie nowych projektów dotyczących krótkich łańcuchów dostaw żywności.