PDF Basket
Chyba nikt nie ma już żadnych wątpliwości co do tego, że nadchodzi era robotów. Roboty i systemy robotyczne już teraz wpływają na zmianę sposobu, w jaki pracujemy czy prowadzimy pojazdy. Naukowcy pracują nawet nad stworzeniem pszczół-robotów do zapylania upraw. A gdyby tak uprawiać robotyczne rośliny? Czy nie brzmi to jak scenariusz najnowszego filmu science fiction?
A jednak jest to rzeczywistość i cel finansowanego przez UE projektu flora robotica.
„Ponad połowa ludności świata mieszka obecnie w miastach, co oznacza, że społeczeństwo szybko traci kontakt z przyrodą”, mówi Heiko Hamann, profesor robotyki usługowej z Uniwersytetu w Lubece. „Ale nawet w »nienaturalnych« środowiskach miejskich rośliny mogłyby być wykorzystywane do różnych celów: od produkcji żywności po kontrolowanie klimatu”.
Na przykład rośliny rosnące wzdłuż ścian wewnętrznych mogłyby pomóc w kontrolowaniu temperatury w budynku. Podobnie, gdyby rośliny mogły rosnąć na małych przestrzeniach – a nawet w miejscach bez odpowiedniej ilości światła – otworzyłoby to przed miastami szereg możliwości w zakresie rozwoju rolnictwa miejskiego. „Niestety »naturalne« rośliny nie są zaprogramowane do tego, by dobrze radzić sobie w takich środowiskach miejskich”, tłumaczy Hamann. „To dlatego postanowiliśmy wykorzystać potencjał robotyki”.
Połączenie technologii z naturą
Łącząc technologię z naturą, zespół projektu flora robotica buduje hybrydowy ekosystem opierający się na rozwiązaniach z zakresu robotyki, które pomagają roślinom osiągać nienaturalne kształty, rozmiary i formy, pozwalające im idealnie przystosować się do życia w środowisku miejskim. Jak twierdzi Hamann, zespół z powodzeniem zidentyfikował, zaprojektował i przetestował kilka metod uprawy roślin na różną skalę i o różnym stopniu precyzji. Co więcej, naukowcom udało się znaleźć jedną roślinę, która jest w stanie pokryć całą ścianę.
Dzięki zastosowaniu czujników i innych inteligentnych technologii do monitorowania roślin naukowcy uczą się także nowych rzeczy na temat zdolności roślin do życia w pomieszczeniach zamkniętych. „Sztuczna inteligencja i uczenie maszynowe pomagają nam przewidywać, w jaki sposób roślina będzie się zachowywać w określonym środowisku i na tej podstawie sterować jej ruchami i kierunkiem wzrostu”, wyjaśnia Hamann.
Ta technologia została już skomercjalizowana przez firmę Cybertronica, jednego z partnerów przemysłowych projektu. Specjalna aplikacja pozwala użytkownikom monitorować stan rośliny i wprowadzać niezbędne zmiany, by stymulować proces fotosyntezy. Hamann zauważa, że w przyszłości ta sama technologia mogłaby zostać wykorzystana do sterowania ruchem liści roślin. „Moglibyśmy sterować położeniem liści na ścianie zieleni, żeby regulować dostęp światła do pomieszczenia – podobnie jak przy pomocy żaluzji”, dodaje.
Zielona przyszłość
Hamann uważa, że przyszłość jest zielona, a technologie i metody opracowane w ramach projektu flora robotica stanowią ważny krok w kierunku zbudowania tej przyszłości. „Dzięki metodom opracowanym w ramach naszego projektu architekci i planiści przestrzenni będą mogli bez obaw uwzględniać konstrukcje z żywych roślin w swoich projektach”, mówi. „Korzyści odniosą także obywatele, ponieważ roboty będą automatycznie podlewać rośliny i zapewniać im wystarczającą ilość światła”.
Choć projekt dobiegł już końca, prace nadal trwają. Zespół projektu flora robotica cały czas pracuje nie tylko nad rozwojem swoich technologii, ale także nad zaprezentowaniem ich „w akcji”. W tym celu naukowcy budują ogromną ścianę, na której będą rosnąć rośliny uprawiane przy użyciu systemu opracowanego w ramach projektu i którą będzie można prezentować na targach architektonicznych i innych wydarzeniach.